معنی حادثه جو در فرهنگ فارسی عمید

آنکه دائم در پی وقایع و حوادث تازه است و از آن ها باک ندارد

معنی حادثه جو در لغت نامه دهخدا

و حادثه جوی، آنکه از حوادث و پیش آمدها نفع جستن خواهد.،

آن که همواره در پی حوادث و وقایع تازه است، آن که از مخاطرات نترسد

غوغاطلب، فتنه جو، ماجراجو، ماجراطلب، واقعه طلب، غوغایی، فتنه انگیز، مخاطره جو، مخاطره طلب، متضاد: سلیم، سلیم النفس، مصلح، مصلحت جو، آرامش طلب

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(دِ ثَ / ثِ)

عمل حادثه جوی

نو جوی، بی باک گر بز

بی باکی گربزی عمل حادثه جو

فتنه انگیزی، فتنه جویی، ماجراجویی، ماجراطلبی، واقعه طلبی، غوغاطلبی، مخاطره جویی، مخاطره طلبی